Halitose - Hoe het probleem te benaderen met mijn patiënten?

Halitose (slechte adem) is een gevoelige en zeer persoonlijke kwestie die veel professionals niet kunnen aanpakken uit angst voor vergelding. Hoe kunnen we patiënten die lijden aan halitose het beste helpen? Uitdagender nog, hoe kunnen we patiënten met ernstige halitose en geen duidelijk zelfbewustzijn helpen?

Taalgebruik

Het aanpakken van halitose vereist moed en zelfvertrouwen.  Er zijn dingen die je doet om het gesprek makkelijker te maken.  Laat jouw patiënt eerst en vooral altijd weten dat je er bent om te helpen.  Jouw taalkeuze kan ook invloed hebben op hoe het gesprek zal worden ervaren. Kleine retorische trucs kunnen helpen om jouw discussie aangenamer te maken. Spreek in de eerste persoon en niet generaliseren: "Ik heb de indruk ... Het lijkt me ...". Dit maakt het gesprek persoonlijker en geeft de patiënt de mogelijkheid om zijn mening over het onderwerp te uiten. Spreek in het subjunctief ("zou het kunnen zijn ..., zou het mogelijk zijn ...") en gebruik woorden zoals "misschien" en "misschien", zodat uitspraken worden verzacht en lijken zo minder hard.

Het gesprek openen

Een belangrijke vraag is wie het onderwerp het eerst behandelt - tandarts, tandartsassistente of patiënt?

• Het is natuurlijk makkelijker als de patiënt dit gevoelige onderwerp naar voren brengt. Als de impuls van de patiënt komt, is er zeer weinig gevaar om iemand te beledigen.
  
  
• De kwestie van halitose kan ook worden geïntegreerd in de vorm van de patiëntgeschiedenis. Dit geeft de patiënt de mogelijkheid om zichzelf te beoordelen en, als ze vermoeden dat ze een slechte adem hebben, kunnen ze het ter sprake brengen tijdens het consult.
  
  
• Een andere optie is voor de mondgezondheidsspecialist om het probleem direct aan te pakken.  Een aparte halitose consult aanbieden, onafhankelijk van de tandheelkundige check-up. Het opzetten van een aparte afspraak geeft je voldoende tijd om deze persoonlijke kwestie te bespreken en stelt ook passende verwachtingen van de patiënt. Voorafgaand aan het halitoseconsult kan je de patiënt vragen om een vragenlijst in te vullen, om het probleem beter in te lijsten.

De patiënt op zijn gemak stellen

Hieronder volgen enkele aanbevelingen om de patiënt zich op zijn gemak te laten voelen tijdens het bespreken van de geschiedenis van zijn/haar probleem.

• Plaats de behandelstoel rechtop zodat het gesprek "op ooghoogte" plaatsvindt. Dit maakt het makkelijker om vertrouwen op te bouwen en openlijk te praten over intieme problemen.
  
  
• Zorg ervoor dat het gesprek ongestoord kan plaatsvinden door achtergrondactiviteiten en lawaai.
  
  
• Overweeg te beginnen met een instrumentele meting voordat je overgaat tot de subjectieve organoleptische meting. Dit levert tastbare resultaten op die de patiënt kan begrijpen, omdat ze objectief worden gemeten.
  
  
• Begin het gesprek door het bespreken van preventie van een groter probleem, de positionering van de oplossing stevig in de handen van de patiënt. Deze aanpak is gebaseerd op de uitgebreide ervaring van een mondhygiënist en is geschreven in "Registered Dental Hyginist" (RDH) magazine [1].  Als de hygiënist een ademgeur opmerkte, zou ze de patiënt iets vertellen als: "John, terwijl ik dit ene gebied in je mond schaal, merk ik een geur. Mijn zorg is dat dit je adem in het algemeen kan beïnvloeden. Hier zijn enkele suggesties die je proberen te helpen een groter probleem te voorkomen. Ze zou dan praten over tong schrapen, effectieve hygiëne, mond spoelt, of wat ze dacht dat geschikt was voor de behoeften van de patiënt. 

Tips en trucs voor parodontitis en droge mond patiënten

Voor zowel parodontitis als droge mondpatiënten, zou je het misschien wel vroeg bespreken om het potentieel voor halitose in te stellen. Je patiënten geruststellen (of waarschuwen, indien nodig) dat preventie altijd de beste weg is.

Als de patiënt parodontale problemen heeft en niet de behandeling heeft gevolgd, bespreek dan de  ontsteking, infectie, en het effect op de adem als een krachtige motivator. Leg jouw patiënten uit dat de bron van het probleem moet worden aangepakt en dat niets de geur van een echte infectie perfect zal maskeren of bedekken.

Voor patiënten die lijden aan een droge mond en aanverwante problemen die een bijproduct van medicijnen zou kunnen zijn, een optie is om "de vinger te wijzen" op medicijnen, en samen met jouw patiënt erachter komen om het probleem op te lossen. Het blootleggen van medicatie en medische behandelingen kan plaatsvinden tijdens een medische geschiedenis update, voorafgaand aan de behandeling.  Met deze aanpak kan je hypothetisch voorstellen dat er een probleem kan worden geverifieerd, in tegenstelling tot het reageren op de situatie in de mond die wordt gepresenteerd. Dit kan beter worden ontvangen door patiënten.

Samenvatting

Om zowel therapeutisch succes als patiënttevredenheid te garanderen, is het belangrijk dat zorgverleners halitose op een zelfverzekerde en open manier aanpakken. Laat de patiënt zich op zijn gemak voelen en laat ze weten dat het probleem onder hun controle is en beheersbaar is. Moedig de naleving van de patiënt waar nodig aan door het belang van preventie en vroegtijdige behandeling te benadrukken.

Tot slot, stel jouw patiënten gerust dat halitose geen geïsoleerd geval is, maar een veel voorkomende aandoening die 30% van de patiënten of meer treft [2]. Als je metingen doet, maak dan duidelijk dat het meten van halitose een gedaan wordt via een duidelijk gestandaardiseerde procedure.